تحلیل جامعه شناختی فرآیند اجتماعی شدن نقش پدری در خانواده های شهر مشهد

هدف اصلی این پژوهش بررسی ابعاد اجتماعی شدن نقش پدری با توجه به چهار کارگزار خانواده، گروه همسالان، رسانه های ارتباط جمعی و نهادهای آموزشی است. روش تحقیق پیمایش و جامعه ی آماری خانواده های ساکن در شهر مشهد بوده که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای به حجم 197 نفر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. متغیر وابسته پدری با ابعاد نقش بازی کردن، پرورش دهنده و مراقب فرزندان، ارائه دهنده خدمات، حمایتی ، زیستی ، هویت بخشی جنسیتی ، تربیتی و دینی در نظر گرفته شد. یافته ها نشان می دهد، تحصیلات بیشتر آنها دیپلم (43.6 درصد)، شاغل (87.7 درصد) شغل آزاد (39 درصد) است. میانگین سن (10.4±42.9)، بوده، تعداد فرزندان (1.7±2.6)، درآمد ماهیانه (699.8±944.6)، هزار تومان می باشد. میانگین ابعاد نقش بازی کننده(0.6±3.6)، پرورش دهنده (0.5±4.2)، اقتصادی (0.5±3.4)، حمایتی (0.5±4.0)، زیستی (0.8±3.4)، هویت بخشی جنسیتی (0.6±3.8)، تربیتی (0.5±4.2)، دینی (0.6±3.9) و در نهایت میانگین شاخص پدری نیز (0.4±3.8) است. با توجه به آزمون فریدمن، نقش پرورشی پدری در اولویت اول، نقش تربیتی در اولویت دوم و نقش حمایتی در اولویت سوم قرار دارد. در رابطه با آزمون فرضیات، بین شاخص پدری و برخی ابعاد آن با چهار کارگزار اجتماعی شدن یعنی خانواده، گروه همسالان، رسانه و در نهایت نهاد آموزشی رابطه معنادار وجود دارد. در رابطه با فرضیه پنجم، که در آن از رگرسیون و مدل لیزرل استفاده شده است این نتیجه عاید شد که، از بین ابعاد اجتماعی شدن شاخص رسانه و شاخص خانواده نیز بر روی پدری موثر است.